با توجه به تحقیقات ویژه‌ای که در زمینه تولید محتوا منتشر شده، در آینده‌ای نزدیک 80 درصد محتواها بر روی سطح وب بصورت ویدئویی خواهند بود و محتوای ویدئویی در محبوبیت بالایی نسبت به دیگر محتواها قرار خواهد گرفت. این ترند اجتماعی هرچند به تازگی منتشر شده است، اما 19 سال پیش مورد توجه محمدجواد شکوری مقدم و برادرش قرار گرفت که باعث شد پروژه آپارات را در ایران راه‌اندازی کنند. با ابراسمارت همراه باشید تا بیشتر درباره این فرد موفق بدانید.
ترک تحصیل
محمد جواد شکوری مقدم از آن‌هایی بود که دست به ترک تحصیل زد. محمد جواد در رشته برق در دانشگاه امیرکبیر تحصیل می‌کرد، اما او پیش از این در 16 سالگی وارد فضای برنامه نویسی شده بود. در آن زمان در کنار تحصیل خود بصورت پاره وقت برای شرکت ایران سیستم کار می‌کرد و برنامه نویسی را بصورت عالی و درآمدزا دنبال می‌کرد. پس از مدتی محمدجواد متوجه می‌شود انرژی و انگیزه‌ای که بعد از اتمام پروژه‌های برنامه نویسی دریافت می‌کند بسیار ارزشمندتر و هیجان‌انگیز تر از رشته برق می‌باشد. به همین دلیل تصمیم گرفت رشته برق را در دانشگاه رها کرده و بطور جدی‌تر برنامه نویسی را دنبال کند.
بیشتر بخوانید: معرفی بهترین یوتیوب دانلودرها
راه‌اندازی کلوپ
در زمانی که اورکات به تازگی وارد ایران شده بود، محمدجواد تصمیم به ایجاد یک شبکه اجتماعی به نام کلوپ با الگوبرداری از اورکات می‌گیرد و موفق می‌شود کاربران بسیار زیادی را جذب وب‌سایت خود کند. این وب‌سایت درآمد بسیار خوبی برای محمدجواد داشت تاجایی که برای توسعه سرویس‌های خود تصمیم به خرید میهن بلاگ می‌گیرد.
به تدریج کاربران از تیم مدیریت کلوپ مدام درخواست می‌کنند که امکان اشتراک‌گذاری ویدئو را در این فضا برایشان ارائه دهند و تیم مدیریت هم این ویژگی را به سرویس‌های کلوپ اضافه می‌کند. داشتن یک پلتفرم اشتراک‌گذاری ویدئو نیازمندی‌های خاص خودش را دارد، مواردی از قبیل پهنای باند و ... . همچنین محمدجواد آینده‌ای نزدیک را می‌دید که در آن محتوای ویدئویی حرف اول را می‌زند؛ پس با برادرش تصمیم گرفت سرویسی جداگانه برای اشتراک ویدئو راه‌اندازی کند که در همین نقطه آپارات متولد می‌شود.
بی توجهی و عدم تمجید از محمد جواد شکوری مقدم
محمد جواد شکوری مقدم یکی از باهوش‌ترین و خبره‌ترین کارآفرینان و برنامه نویسان عصر خود می‌باشد، اما متاسفانه به قدری که نوآوری و تغییر ایجاد کرده، مورد تمجید و دیده شدن قرار نگرفته است!
محمد جواد شکوری مقدم یکی از بهترین برنامه نویسان و کارآفرینان کشور ماست، تنها به جای مهاجرت و فعالیت در شرکت‌های خارجی، اقدام به تاسیس شرکت خودش کرده است و به همین دلیل کمتر دیده شده، اما چرا؟
اگر برتری غربی‌ها را در پیشرفت و تلاششان فاکتور بگیریم، آن ها در تحسین و تمجید از کوچک‌ترین تلاش‌ها هیچ وقت کم نمی‌گذارند، تا حدی که در تمام نقاط جهان، مردم به تحسین خبره‌های آنان می‌پردازند؛ اما این نباید دلیلی باشد برای عدم توجه به کارآفرینان و نخبگان کشور خودمان. البته در این مورد، بی کفایتی دولت و فرار مغزها تاثیر مرکزی را به همراه دارد.
نکات کلیدی تلاش موسس آپارات
همانطور که بالاتر گفته شد، محمد جواد شکوری مقدم از آن دسته برنامه نویسانی بود که از سن نوجوانی با ترک مدرسه و تحصیل، سخت مشغول یادگیری برناممه نویسی به تنهایی شد و از این طریق درآمد خود را افزایش داد، همین مورد ویژگی آینده نگری و پیش رویی در تفکر را در او نشان می‌دهد.
بسیاری از افراد، به دلیل اینکه آپارات یک نسخه بومی از یوتیوب در ایران می‌باشد، ارزش آن و حاصل دستاورد محمد جواد شکوری مقدم را ناچیز می‌دانند، اما بیایید کمی واقع بینانه تر به این موضوع بنگریم.
خود یوتیوب یک ایده یکتا و اولیه نبود!
یوتیوب اولین وب سایتی نبود که امکان اشتراک گذاری ویدئو را به کاربران می‌داد، تنها وب سایتی بود که تمرکز اصلی خود را بر روی این قابلیت و تسریع کارکرد آن گذاشت؛ پس اگر محمد جواد شکوری مقدم آپارات را تاسیس کرده، صرفا نمی‌تواند حاصل دستاورد وی را کپی برداری از ایده یوتیوب بدانید، به دلایلی که در ادامه خواهد آمد.
نسخه اولیه آپارات به اندازه یوتیوب قدیمی است
شاید برایتان جالب باشد، اما آپارات بعد از یوتیوب ایجاد نشد! دلیل اینکه همه آپارات را یک کپی بومی از یوتیوب می‌دانند، به محبوبیت رسیدن آن بعد از یوتیوب است! در مطالب بالا به خوبی مشاهده کردید که محمد جواد شکوری مقدم از ده ها سال پیش، قابلیت اشتراک ویدئو را به وب سایت مخصوص خود یعنی کلوپ اضافه کرد و همچنین به دنبال راه اندازی وب سایتی گشت که تنها مختص انتشار ویدئو باشد؛ در این میان، تنها تفاوت بین بنیانگذاران یوتیوب و آپارات، موقعیت مکانی آن ها می‌باشد. خریداری شدن یوتیوب توسط گوگل و همچنین متولد شدن آن در دل نیویورک توانست راه محبوبیت و شهرت را برای این پلتفرم باز کند و این شرایط، به هیچ عنوان در کشور ایران، نه در آن زمان و نه حتی هم اکنون یافت نمی‌شود.
