این ویدئو درباره جزئیات پوشش امنیتی و حفاظتی فردی بیشتر از رئیس جمهور یک کشور بزرگ مثل روسیه هست. این ویدئو درباره سیستم حفاظتی و امنیتی فردیه که ثروتمندترین فرد دنیا، ایلان ماسک، یکبار صریح گفت: پوتین قدرتمندترین و ثروتمندترین فرد دنیاست. اونم مثل من ثروت زیادی داره. اما یه چیزی داره که من ندارم. من ارتش خصوصی ندارم. من کل ارتش کشور روسیه و کشورهای هم پیمانش رو نمی‌تونم کنترل کنم و این یعنی قدرت. (پخش ویدئو مصاحبه موردنظر) چیزی که همه رسانه‌ها و شاید شما هم بدونید اینه که سیستم حفاظتی و امنیتی رئیس جمهور فدراسیون روسیه دقیقا همون سیستمی هست که در آمریکا و کشورهای اروپایی برای حفاظت از رئیس جمهور بکار میره. این مثل یه استاندارد جهانیه که قابل قبوله و همه کشورها سعی میکنن انجامش بدن. اما ما معتقدیم سیستم حفاظتی پوتین از این استاندارد فراتر رفته و مواردی وجود دارن که فهمیدنشون کار هرکسی نیست. ما سعی می‌کنیم توی این ویدئو، تا جای ممکن جزئیاتی جدید رو از تیم حفاظتی و امنیتی پوتین ارائه بدیم که تاکنون گفته نشده. اگه شما هم به این دسته از ویدئوها علاقه وافری دارید، بهتون پیشنهاد می‌کنم حتما به خونواده کوچیک ما بپیوندید.
تفاوت ها با دوران کا ک ب
هونطور که می‌دونید، بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی همه چیز تغییر کرد. یکی از سری‌ترین و قدرتمندترین سازمان‌های اطلاعاتی و جاسوسی شوروی کا ک ب بود که اون زمان یک بخش مستقل برای حفاظت از رهبران عالی رتبه حزب کمونیست شوروی داشت. بعد از فروپاشی شوروی، کا ک ب هم خیلی سریع منحل میشه و وظایف اون به یکسری سازمان‌های فدرال و ریاست جمهوری منتقل شد. درحال حاضر، وظیفه محافظت از رهبران عالی رتبه کشور روسیه از جمله رئیس جمهور بر عهده سرویس محافظت فدرال روسیه هست. سرویس محافظت فدرال یجورایی جانشین همون سازمانی بود که در زمان شوروی امنیت رهبران کمونیست رو تامین می‌کرد. اما بعد از فروپاشی شوروی یه سرویس اختصاصی دیگه هم به نام سرویس امنیت ریاست جمهوری تشکیل شد که وظیفه‌اش تامین امنیت رئیس چمهور و خانواده‌اش هست.
تفاوت‌های دو سرویس حفاظتی پوتین
همونطور که گفتیم، اصلی‌ترین تفاوت این دو سرویس امنیتی، توی حوزه تمرکزشون هست. سرویس حفاظت فدرال با 50 هزار کارمند باید امنیت تمام مقامات عالی رتبه کشور روسیه رو تامین کنه. درحالی که سرویس حفاظتی ریاست جمهوری با 2500 کارمند نخبه و نابغه نظامی، باید بصورت اختصاصی روی رئیس جمهور تمرکز کنه. شرایط کاری تیم حفاظت ریاست جمهوری خیلی عجیب و تاریکه. برای مثال، همه کسایی که تو این تیم هستن بعد از 35 سالگی دیگه نمی‌تونن تو این تیم باشن و هیچ کسی هم دلیلشو نمی‌فهمه. یکی دیگه از شرایط سخت این افراد، اینه که همزمان با محافظت از رئیس جمهور، نباید کوچک‌ترین سوژه‌ای دست رسانه‌ها بدن. فکرشو کنید همزمان هم رئیس جمهور رو اسکورت کنی هم جلو دوربین خفن جلوه نکنی.
شاید فکر کنید که اینا یه مشت محافظ و جاسوس حرفه‌ای هستن که کنترل دستشونه؛ اما اینا خودشونم شدید تحت کنترل سرتیم‌هاشون هستن و لحظه‌ای باهاشون در ارتباطن. سرتیم حفاظت ممکنه همون محافظی باشه که شونه به شونه پوتین راه میره یا یه فرد خبره قدیمی باشه که از داخل یک ون یا یک مرکز اطلاعات تمام عملیات حفاظت رو رهبری میکنه. جالبه بدونید یک نفرم هست که مستقیما و بصورت لحظه‌ای روی سرتیم حفاظت و مرکز کل عملیات حفاظتی نظارت داره. این فرد معمولا معاون اول یا معاون دوم رئیس سازمان اطلاعات و امنیت ملی روسیه هست که قدرت خیلی زیادی داره. برای مثال میتونه هرنوع مدرک و اطلاعات مهمی رو جعل یا مفقود کنه و هیچ کس هم حق نداشته باشه بهش بگه چیکار کردی!
خیلی‌ها فکر میکنن سازمان‌های حفاظتی روسیه بیشتر رقابتشون با سازمان‌های اطلاعاتی و جاسوسی آمریکا هست؛ اما همشم اینطور نیست! سازمان کا ک ب در طی ده‌ها سال جنگ سرد با انگلیسی‌ها تکامل پیدا کرد. شاید بگید: عه! آمریکا هم ابرقدرت جنگ سرد بود! درسته، اما همونطور که آمریکا چندان مستقیم وارد صحنه نبرد نمی‌شد، توی جنگ سردهم ردپای جاسوس‌های آمریکایی خیلی کمتر از انگلیسی‌هاست. بیشتر عملیات جاسوسی دوره جنگ سرد با هدایت مستقیم سازمان اطلاعات و جاسوسی انگلیس انجام می‌شد. اگه اهل فیلم و سریال باشید، بیشتر فیلم‌های درباره جنگ سرد هم که از واقعیت اقتباس گرفتن صحنه جنگ بازیگران انگلیسی و روسی هست؛ مثل بلوند اتمی، اسب‌های کودن و ... .
اسکورت اقامتی مخصوص
روئسای جمهور کشورهای بزرگ، زمانی که به یک کشور همسایه یا دوست سفر میکنن، این یک روند معموله که محل اقامتشون از روزها قبل توسط سرویس محافظتی به شکل تخصصی واکاوی بشه. اما پوتین یک تیم مخصوص برای اینکار داره که میتونیم بهش بگیم اسکورت اقامتگاهها. گروه امنیتی مخصوص پوتین برای مدیریت امنیت و حفاظت اقامتگاهها تا الان از چشم رسانه‌ها پنهان مونده. بنابراین جزئیات اقدامات عملیاتی این گروه مخصوص هم مبهمه و فقط میتونیم از دور نگاهی بهش بندازیم:
• ردگیری و بررسی وجود کوچک‌ترین تششعات رادیواکتیو در محل اقامت
• شناسایی امنیت سازه و زیرساخت‌های ساختمانی
• بررسی تونل‌های زیرزمینی محرمانه اقامتگاهها برای موقعیت آماده باش
• بررسی امکان نشستن و بلند شدن هلی کوپتر برای اقامتگاه
• اقدامات تیم تهدیدهای رادیویی و مسدود کننده • بررسی امنیت ارتباطات و اینترنت اقامتگاه
تششع زدایی اقامتگاهها
محافظای روسی معمولا ترس خیلی زیادی از مواد رادیو اکتیو دارن؛ چون روسیه خودش استاد ترور با این روش تو سال‌های جنگ سرد بود. این روش هنوزهم یکی از بی‌سر و صداترین و آسون‌ترین روشهاست و گاهی اوقات مورد استفاده قرار میگیره. فقط برخورد کمترین میزان مواد رادیواکتیو به رئیس جمهور، شاید باعث مرگش نشه اما عمر اون رو میتونه سال‌های زیادی کاهش بده و به سمت بیماری بکشونه. به همین دلیل اول از هرچیزی، مکان اقامت رئیس جمهور شدید تحت بررسی قرار میگیره که مبادا قسمتی از اقامتگاه که رئیس جمهور بهش دست میزنه، آغشته به مواد رادیواکتیو نباشه. این روند توسط شیمی‌دان‌ها و فیزیک‌دان‌های سطح بالا انجام میگیره تا بتونن با بالاترین دقت نقطه به نقطه رو بررسی کنن.
امنیت سازه
اهمیت سازه و ساختمان محل اقامت از روزی به شدت مورد درک عموم مردم قرار گرفت، که اسماعیل هنیه رهبر حماس در تهران، توی اتاق شخصی خودش داخل یک مجتمع امنیتی بخاطر اصابت موشک کشته شد. اتاق اسماعیل هنیه دقیقا در قسمتی از ساختمون بود که بیشترین آسیب پذیری امنیتی رو در بر داشت. ضلعی که نه تنها دیوارهاش سمت محوطه باز بیرون هست، بلکه حاوی تعداد زیادی پنجره شیشه‌ای رو به بیرون بود. اما سازمان‌های حفاظتی ده‌ها ساله که ساختمان‌های اقامتی رو از این نظر بررسی کامل میکنن که تهدیدی از بیرون به وسیله آسیب پذیری ساختمان وجود نداشته باشه. بررسی امنیتی سازه تنها شامل تهدیدهای بیرونی نمیشه بلکه از لحاظ مهندسی، زیرساخت‌های ساختمون به کلی بررسی میشه که زمینه تخریب ساختمون وجود نداشته باشه. تونل‌های زیرزمینی اقامتگاهها زمانی که شخصی در سطح ولادیمر پوتین به یک کشور مهم سفر میکنه، باید در جایی اقامت داشته باشه که سطح امنیت اون مکان همسطح با محل اقامت رئیس جمهور خود اون کشور یا حتی بیشتر باشه. محل‌های اقامتی که همیشه دارای شبکه‌ای از تونل‌های زیرزمینی مخفی برای خارج شدن مقامات در مواقع اضطراری و آماده باش هستن. کاملا روشنه که محل اقامت پوتین حتی اگه شامل این تجهیزات نباشه، دارای یک راه مخفی جهت ورود و خروج که خارج از دسترس دشمنان باشه خواهد بود.
بررسی امکان نشستن هلی کوپتر
بسیاری از اوقات که شرایط اضطراری میشه، استفاده از راه‌های زمینی انتخاب خوبی برای تیم محافظت نیست و تصمیم میگیرن رئیس جمهور رو از طریق هلی‌کوپتر متقل کنن به یک مکان امن. برای همین، همیشه اقامتگاه موردنظر باید شرایط نشستن و بلند شدن هلی کوپتر رو داشته باشه.
تیم اقدامات رادیویی و مسدودکننده
یکی از مهم‌ترین بخش‌های کارشون که دیگه همه می‌دونیم، بررسی سیگنال‌های رادیویی موجود تا چندین کیلومتری اقامتگاه هست. معمولا هیچ نوع سیگنالی بجز سیگنال‌های مورداستفاده خود رئیس جمهور و تیم حفاظت نباید تو اون قسمت رد و بدل بشه. به دلیل جو امنیتی اقامتگاه در موقع اسکان رئیس جمهور، هیچ کدوم از کارمندهای اون اقامتگاه حق استفاده از ابزارهای رادیویی مثل تلفن همراه رو ندارن. درصورتی که تیم حفاظت سیگنال مزاحم یا غیرمنتظره‌ای رو شناسایی کنه، ابزارهای مسدود کننده سیگنال یا پارازیت انداز اجازه رد هیچ نوع سیگنالی رو تا چندین کیلومتری اقامتگاه نمیدن. برای همینه که وقتی رئیس جمهور یا یک مقام پائین‌تر تو یک تجمع یا مکان عمومی حاضر میشه، حاضرین متوجه میشن آنتن موبایلشون از دسترس خارج شده.
امنیت ارتباطات و اینترنت اقامتگاه
همونطور که گفتیم، محافظان امنیتی تمامی سیگنال‌های رادیویی رو بجز سیگنال‌های مورداستفاده خود رئیس جمهور و تیم حفاظت رو بلوکه میکنن. رئیس جمهور در طول اقامت در اون مکان، تنها از تماس تلفنی و پیامک عادی تلفن همراه استفاده نمی‌کنه بلکه بیشتر اوقات باید از طریق اینترنت تماس حاصل کنه. برای مثال، ممکنه لازم باشه بصورت آنلاین یا مجازی تو یک جلسه مهم شرکت کنه. تو همچین شرایطی، یک تیم امنیت ارتباطات و اینترنت توی همون اقامتگاه، داخل یک اتاق مخصوص اسکان داده میشن و به محض اینکه رئیس جمهور اقامتش رو شروع میکنه، اقدام به نصب پیشرفته‌ترین دستگاه‌های رمزنگاری توی اون اتاق روی شبکه روت اینترنت کل اقامتگاه میکنن. رمزنگاری که اونها روی اینترنت مورداستفاده رئیس جمهور انجام میدن، حتی توسط بهترین هکرهای دنیا قابل شکستن نیست.
